Zingen voor publiek is zoals in je blootje rondlopen op straat.
Voor publiek zingen is je helemaal bloot geven. Je laat naar jouw innerlijke zelf kijken. Dat vraagt enige moed en kan heel eng zijn. Je kan jezelf niet verstoppen achter een instrument. Jouw hele zijn/lichaam langs binnen en buiten is je instrument. Je maakt jezelf zichtbaar en kenbaar voor de buitenwereld. Als je dan de moed vindt om jezelf te tonen, dan komen de beoordelingen van anderen onmiddellijk naar je toe. Dat doen wij, elkaar beoordelen. (Lees: we hebben een grote
Starten met het koor was de start van Skandira.
De dirigente van het koor waar ik in zong stopte er mee en zocht een opvolger. Het was een leuk koortje, iedereen mocht mee komen zingen. Je hoefde geen ervaring te hebben. Het zou zo’n zonde zijn dat dit het einde was een jaar na de start. Tijdens onze zomervakantie met het gezin vroeg mijn man of dit niks voor mij was. Voor een groep gaan staan was voor mij een echte nachtmerrie. Ik, voor een groep staan, hoe zou ik dat
Hier ben ik dan. Het begin van iets nieuws.
Hier ben ik dan. Het begin van iets nieuws. Het is tijd dat ik helemaal tevreden ben met wie ik ben. Mijn hele leven lang tracht ik te leven zoals ik wil. Ik volgde mijn pad en als iets niet goed voelde koos ik een andere richting en ging weer verder. En zo ging ik maar door. Ik doe mijn ding, ik leef mijn leven. Ik voelde mij hier niet altijd in begrepen. Ik begreep de wereld ook niet, dus ja zo